DLACZEGO CUKIER NIE CIESZY SIĘ DOBRĄ SŁAWĄ?
Żeby pojąć, dlaczego cukier nie cieszy się moim uznaniem, unikam go jak tylko mogę i odradzam go każdej osobie pojawiającej się w mojej poradni, zacznijmy od krótkiego wyjaśnienia, czym są właściwie cukry i jakich cukrów należy się szczególnie wystrzegać.
Cukry, znane również pod pojęciem węglowodany, możemy podzielić na proste i złożone. Te proste węglowodany mają w swym składzie tylko jeden lub dwa cukry i są łatwo trawione oraz wchłaniane w jelicie cienkim. Możemy je w formie naturalnej odnaleźć w owocach (fruktoza), mleku (galaktoza i laktoza), niektórych warzywach oraz piwie (maltoza). Jednakże występują one również w produktach przetworzonych, rafinowanych, takich jak cukier stołowy (sacharoza), cukierki, ciasta, syropy czy napoje gazowane. To właśnie cukier obecny w tych produktach przetworzonych jest najgorszą formą, którą człowiek mógłby dostarczać do swojego organizmu. Oprócz kalorii produkty te nie dostarczają nic cennego, nie zawierają witamin, minerałów ani błonnika pokarmowego.Węglowodany złożone składają się z większej ilości cukrów, przez co proces ich trawienia i wchłaniania z przewodu pokarmowego zachodzi znacznie dłużej, a to z kolei prowadzi do mniejszego wzrostu poziomu cukru we krwi. Znajdziesz je w roślinach strączkowych, warzywach bogatych w skrobię (np. bataty, ziemniaki) oraz w pełnych ziarnach zbóż (np. ryż brązowy, komosa ryżowa, gryka czy płatki owsiane).
Poszukując więc źvródła węglowodanów, sięgaj po produkty jak najmniej przetworzone i oczyszczone. Najlepszym wyborem będą pełne ziarna i całe owoce spożywane w rozsądnych ilościach.
Co się zatem dzieje w naszym organizmie, gdy często sięgamy po produkty bogate w cukry proste i bez umiaru je spożywamy?
Gdy cukier w formie prostej (jako glukoza) zostaje wchłonięty do naszego krwiobiegu, zaczyna się wydzielać insulina. Im więcej cukru we krwi tym więcej insuliny się wydziela. Insulina reguluje metabolizm węglowodanów i to ona decyduje, jak mają być one wykorzystywane przez organizm. Dzięki niej glukoza wnika do komórek ciała dostarczając im niezbędnej energii, jednakże jeśli we krwi pojawi się nadmiar glukozy, to wówczas insulina pobudzi proces przekształcania jej w glikogen i magazynowania w tej formie w wątrobie i mięśniach. Z kolei jeśli poziom glukozy we krwi obniża się, to wówczas hormon o nazwie glukagon zainicjuje proces przekształcania z powrotem glikogenu w glukozę. Ten prosty mechanizm metabolizmu węglowodanów, który opisałam wyżej zachodzi w przypadku racjonalnego spożywania węglowodanów i jest normalnym procesem zachodzącym u zdrowego człowieka. Problem zaczyna się wówczas gdy spożywamy cukry w nadmiarze, pijemy dużo słodzonych napojów, spożywamy wyłącznie węglowodany przetworzone i rafinowane, zapominając przy tym o zdrowych tłuszczach, odpowiedniej ilości błonnika i białka. Chcąc wyregulować nadmiar cukru we krwi trzustka zaczyna uwalniać coraz to więcej insuliny. Oczywiście insulina wykonuje swoją pracę przekształcając nadmiar glukozy w glikogen, ale jeśli jest go już naprawdę za dużo, to nadmiar tej glukozy przekształca się w tłuszcz w postaci trójglicerydów. Tłuszcz ten częściowo magazynowany jest w wątrobie oraz w komórkach tłuszczowych całego ciała, ale również jest obecny w nadmiarze w krwiobiegu ciała. Nadmiar insuliny we krwi hamuje proces lipolizy (rozpadu tłuszczu w tkankach tłuszczowych), dlatego w jej obecności tłuszcz nie będzie spalany, a będzie gromadzony. Rozumiesz już wtedy, dlaczego spożywając cukry proste i węglowodany w postaci przetworzonej oraz rafinowanej możesz mieć problem z rzuceniem nadmiaru tkanki tłuszczowej.
Oczywiście nadmiar tkanki tłuszczowej w naszym organizmie oraz przybieranie na wadze, to już nie tylko kwestia estetyki i właściwego samopoczucia, ale przede wszystkim zdrowia. Tłuszcz może odkładać nie tylko w tkance podskórnej dając efekt masywnych ud, podwójnego podbródka czy obwisłego brzucha, ale co gorsza może być również odkładany wewnątrz ciała otłuszczając wątrobę i trzewia. To właśnie ten drugi rodzaj tłuszczu zwanego również trzewnym jest najbardziej niebezpieczny dla zdrowia, gdyż to jego obecność wiąże się m.in. z ryzykiem insulinooporności, chorób serca oraz niektórych nowotworów w tym raka piersi oraz raka jelita grubego. Insulinooporność wiąże się z tym, że organizm przestaje skutecznie reagować na insulinę, właściwie staje się na nią odporny. Prowadzi to z kolei do nadwyżek cukru we krwi, który nie jest odpowiednio szybko i efektywnie metabolizowany, a nadmiar cukru zmusza z kolei do nadprodukcji nieefektywnej insuliny. Dlatego też osoby cierpiące na insulinooporność mają duże problemy z redukcją masy ciała i nadmiaru tkanki tłuszczowej.
Cukry, znane również pod pojęciem węglowodany, możemy podzielić na proste i złożone. Te proste węglowodany mają w swym składzie tylko jeden lub dwa cukry i są łatwo trawione oraz wchłaniane w jelicie cienkim. Możemy je w formie naturalnej odnaleźć w owocach (fruktoza), mleku (galaktoza i laktoza), niektórych warzywach oraz piwie (maltoza). Jednakże występują one również w produktach przetworzonych, rafinowanych, takich jak cukier stołowy (sacharoza), cukierki, ciasta, syropy czy napoje gazowane. To właśnie cukier obecny w tych produktach przetworzonych jest najgorszą formą, którą człowiek mógłby dostarczać do swojego organizmu. Oprócz kalorii produkty te nie dostarczają nic cennego, nie zawierają witamin, minerałów ani błonnika pokarmowego.Węglowodany złożone składają się z większej ilości cukrów, przez co proces ich trawienia i wchłaniania z przewodu pokarmowego zachodzi znacznie dłużej, a to z kolei prowadzi do mniejszego wzrostu poziomu cukru we krwi. Znajdziesz je w roślinach strączkowych, warzywach bogatych w skrobię (np. bataty, ziemniaki) oraz w pełnych ziarnach zbóż (np. ryż brązowy, komosa ryżowa, gryka czy płatki owsiane).
Poszukując więc źvródła węglowodanów, sięgaj po produkty jak najmniej przetworzone i oczyszczone. Najlepszym wyborem będą pełne ziarna i całe owoce spożywane w rozsądnych ilościach.
Co się zatem dzieje w naszym organizmie, gdy często sięgamy po produkty bogate w cukry proste i bez umiaru je spożywamy?
Gdy cukier w formie prostej (jako glukoza) zostaje wchłonięty do naszego krwiobiegu, zaczyna się wydzielać insulina. Im więcej cukru we krwi tym więcej insuliny się wydziela. Insulina reguluje metabolizm węglowodanów i to ona decyduje, jak mają być one wykorzystywane przez organizm. Dzięki niej glukoza wnika do komórek ciała dostarczając im niezbędnej energii, jednakże jeśli we krwi pojawi się nadmiar glukozy, to wówczas insulina pobudzi proces przekształcania jej w glikogen i magazynowania w tej formie w wątrobie i mięśniach. Z kolei jeśli poziom glukozy we krwi obniża się, to wówczas hormon o nazwie glukagon zainicjuje proces przekształcania z powrotem glikogenu w glukozę. Ten prosty mechanizm metabolizmu węglowodanów, który opisałam wyżej zachodzi w przypadku racjonalnego spożywania węglowodanów i jest normalnym procesem zachodzącym u zdrowego człowieka. Problem zaczyna się wówczas gdy spożywamy cukry w nadmiarze, pijemy dużo słodzonych napojów, spożywamy wyłącznie węglowodany przetworzone i rafinowane, zapominając przy tym o zdrowych tłuszczach, odpowiedniej ilości błonnika i białka. Chcąc wyregulować nadmiar cukru we krwi trzustka zaczyna uwalniać coraz to więcej insuliny. Oczywiście insulina wykonuje swoją pracę przekształcając nadmiar glukozy w glikogen, ale jeśli jest go już naprawdę za dużo, to nadmiar tej glukozy przekształca się w tłuszcz w postaci trójglicerydów. Tłuszcz ten częściowo magazynowany jest w wątrobie oraz w komórkach tłuszczowych całego ciała, ale również jest obecny w nadmiarze w krwiobiegu ciała. Nadmiar insuliny we krwi hamuje proces lipolizy (rozpadu tłuszczu w tkankach tłuszczowych), dlatego w jej obecności tłuszcz nie będzie spalany, a będzie gromadzony. Rozumiesz już wtedy, dlaczego spożywając cukry proste i węglowodany w postaci przetworzonej oraz rafinowanej możesz mieć problem z rzuceniem nadmiaru tkanki tłuszczowej.
Oczywiście nadmiar tkanki tłuszczowej w naszym organizmie oraz przybieranie na wadze, to już nie tylko kwestia estetyki i właściwego samopoczucia, ale przede wszystkim zdrowia. Tłuszcz może odkładać nie tylko w tkance podskórnej dając efekt masywnych ud, podwójnego podbródka czy obwisłego brzucha, ale co gorsza może być również odkładany wewnątrz ciała otłuszczając wątrobę i trzewia. To właśnie ten drugi rodzaj tłuszczu zwanego również trzewnym jest najbardziej niebezpieczny dla zdrowia, gdyż to jego obecność wiąże się m.in. z ryzykiem insulinooporności, chorób serca oraz niektórych nowotworów w tym raka piersi oraz raka jelita grubego. Insulinooporność wiąże się z tym, że organizm przestaje skutecznie reagować na insulinę, właściwie staje się na nią odporny. Prowadzi to z kolei do nadwyżek cukru we krwi, który nie jest odpowiednio szybko i efektywnie metabolizowany, a nadmiar cukru zmusza z kolei do nadprodukcji nieefektywnej insuliny. Dlatego też osoby cierpiące na insulinooporność mają duże problemy z redukcją masy ciała i nadmiaru tkanki tłuszczowej.
